Woensdag 19 juli, dag 9

Vandaag stond de lange treinreis naar Chiang Mai op de planning. We hebben veel gegeten bij het ontbijt, de bananenpannenkoeken, toast en verse fruitsappen smaakten prima. Bovendien hadden we geen idee of we tijdens de treinreis nog iets konden kopen. Onze rugtassen zaten vol met drinken en lekkernijen voor onderweg. Om kwart over negen lieten we ons in een vol gepakte tuktuk naar het treinstation van Ayutthaya brengen. Een prachtig oud station uit eind 19e eeuw welke goed bewaard en gerestaureerd is. Keurig op tijd vertrokken we om 9:55 met de trein richting het noorden. We zaten in de 3e en laatste coupé en hadden 4 plekjes verspreid langs het gangpad gereserveerd. Uiteindelijk lukte het Claudia en Fien om toch naast elkaar te kunnen zitten. Niek zat zo’n beetje achterin en ik zat voorin, we hebben ons in ons eentje ook prima vermaakt. Lekker gelezen, muziek geluisterd, geslapen en naar buiten getuurd naar het mooie groene Thaise landschap dat aan ons voorbij trok. (En Niek heeft  natuurlijk ook gedownloade Netflix films gekeken). We vonden het allevier eigenlijk best een hele relaxte reis, ook al duurde deze 9,5 uur. We zaten 2e klas, hadden airconditioning en ruime stoelen met gelukkig voldoende beenruimte om te kunnen bewegen. Ook al was het buiten snikheet, we zaten lekker met onze sokken, lange broeken en vesten in de trein.

De conducteur kwam een paar keer langs om flesjes water en pakjes appelsap uit te delen. Ook kregen we een puddingbroodje en een bakje rijst met een zakje gedroogde kip en makreel. Het is was niet veel maar samen met onze eigen proviand meer dan genoeg. Zolang je er niet aan rook, smaakte het ook nog prima. Om te voorkomen dat ik naar de WC moest, heb ik die dag uiteindelijk het minimale gedronken. 

Het Thaise landschap veranderde maar heel langzaam. We reden met name door veel vlakke rijstvelden waardoor we een wijds uitzicht hadden. Pas later op de dag werd het uitzicht door de bossen en bergen steeds minder. ln het donker reden we om 19:30 Chiang Mai binnen.

Op ons gemak liepen we naar buiten rekening houdend met vele taxi/ tuktuk chauffeurs die ons buiten zouden opwachten. Het viel mee. Dit keer waren er nog twee die een poging deden om ons te strikken voor hun taxi. We kozen voor de vriendelijke chauffeur Juicy, hij bracht ons naar De Lanna Boutique Resort. Een oud hotel in koloniale stijl gebouwd rond een zwembad buiten het centrum van de oude stad. De airco van de geboekte familiekamer deed het niet, dus na een ouderwetse inspectie van andere kamers kregen we een upgrade (heel gek maar zo voelde het niet als je kamers zag :-) )naar twee aparte kamers.  Het is maar voor twee nachten, zo hebben we alle soorten accomodaties bijna gehad. 

Het was inmiddels al erg laat geworden, dus we hoopten in de buurt nog wat lichts te kunnen eten. Heel veel trek hadden we niet. Er waren in de directe omgeving niet veel eetmogelijkheden. Uiteindelijk belandden we bij een wat louche zaak met veel vrouwelijk personeel. Hier konden we na 21:00 uur nog wat frietjes en kippenkluifjes krijgen. Ergens aan tafel zat nog een gezin met een jong kindje dus we gaven het de voordeel van de twijfel. Niek en Fien hadden trek in een sapje en zagen op de kaart een plaatje met drankjes in mooie kleuren. Met de serveersters hadden ze inmiddels de smaken al uitgevogeld; blauwe bes, aardbei en lemon. Met Claudia bestelden ze van elke smaak 1. Ik had dorst en bestelde alleen water. Er was geen twijfel bij het personeel, want even later kwamen weer twee andere serveersters met drie lege maatbekers van een liter en een fles siroop. Non alcohol? Yes, yes no alcohol! Na wat langs elkaar heen geklets te hebben, maakten we duidelijk dat één maatbeker toch wel genoeg was voor 3 personen. Na een tijdje werden de glazen gebracht en werd het blauwe sap ingeschonken en voor onze neus gezet. Toch kregen we argwaan en nam ik ook een slok, bleek het een mixdrankje met vodka te zijn. Voor Niek en Fien toch maar wat anders besteld. Na elke slok die we namen werd ons glas weer door één van de dames bijgevuld met cola, water, een extra ijsklontje of de wodkamix. Een beetje erg ongemakkelijk. Het eten was precies wat we nodig hadden en de drankjes best lekker (nee we hebben niet alles opgedronken). De serveersters gaven voldoende stof voor een gesprek die avond en we zullen het later vast nog eens aanhalen.

We waren toch nog best moe na deze dag en hebben lekker geslapen.

-Arco-