Zondag 30 juli, dag 20

We begonnen (weer) vroeg met een ochtend duik. Teminste, ik "sliep" nog ;) dus ik niet. De bedoeling was om 8:30 te gaan ontbijten en 9:00 te gaan wandelen, je raad het al; om 9:00 zaten we aan het ontbijt..

Nou ja. Om 10:00 liepen we van het strand af op weg naar het strand aan de andere kant van de berg. Het zou veel klimmen worden en het was aardig warm. Een open hemel zonder enige bewolking. Brandende zon dus. We begonnen met een lichte stijging, maar al snel werd het stijler en vermoeiender. Na ongeveer 30 min. hard stijgen en hijgen, komen we bij één grote rots waarop je uitzicht hebt over de andere bergen. Hier hadden we even wind, maar we stonden wel in de zon. Het gebied hier was overal wel erg rotsachtig. We liepen weer verder door de bospaadjes en stopten af en toe om even op adem te komen. Paar slokjes water en door. En opeens staan we op het hoogste punt van de route. (Misschien wel het hoogste punt van de berg, zo voelde het teminste..) We keken uit over de mooie zee en besloten even te gaan zitten op een rots. Het idee dat we alleen nog maar zullen dalen, gaf iedereen wel een fijn gevoel.

Weer verder hadden we een heerlijk windje en het liep lekker door. Wel moesten we uitkijken waar we onze voeten neerzetten.. Natuurlijk lopen papa en Niek voorop. Een iets harder tempo dan ons. Wij rennen liever niet naar beneden ;). Weer komen we een grote rots tegen, maar waar je 2 kanten op kon. Niek en papa zien we niet meer. Allebei de routes zijn blauw gemarkeerd (we volgden blauw). We nemen de conclusie dat het eerste pad, die weer omhoog gaat, het NIET is. Omdat we moesten dalen. Het andere pad was erg stijl, dus twijfelden we toch, want ze zouden dan best kunnen wachten. Toch kozen we die en voorzichtig lopen we door. Blijkbaar stonden ze op ons te wachten bij een bospaadje waar apen waren. Wij waren weer terecht en we keken naar de apen. Langzaam liepen we weer door.

Op het strand aten we wat en ging papa een watertaxi proberen te regelen. Ook ging het nog even 2 min. keihard regenen, maar dat was het dan ook. We wilden gaan snorkelen bij Koh Ma. Niek en ik hadden onze eigen snorkels en papa en mama mochten er een paar lenen bij de watertaxi. De boot ging super hard en de golven waren aardig groot. We waren niet de enige, maar iedereen droop wel af toen het hele grote golven werden. Precies zo, dat als je gewoon normaal jezelf laat medijnen, je dan nog steeds een plons water in je mik krijgt. Buiten dat: wat prachtig! Al dat koraal en de vissen. Van kleine guppies met alle kleuren, tot ronde platte zwarte vissen met een gekleurd staartje. Helaas voelde papa zich niet zo lekker en keerde terug naar de boot. Ineens leken de vissen weg, maar dat was omdat papa "de vissen aan het voeren" was... Weer terug in de boot (omdat er te hoge golven waren) vaarde onze "water"chauffeur ons naar een ander plekje, zodat we daar nog even konden snorkelen. Ook super mooi! Je kan er uren naar kijken!

's Avonds kregen we bij het restaurantje op het strand nog een vette vuurshow te zien. Verder 's avonds een beetje gepooled en getypt, maar al snel was het laat en was de dag weer voorbij.. Zeker een dag die we niet gaan vergeten♡

-Fien-