Woensdag 26 juli - dag 16

Vandaag waren we weer vroeg, want we hadden een soort van druk programma. Ook begonnen we gelijk met regen en dat zou de hele dag zo zijn :(

6:30 uur ging de wekker en we zaten om 7:30 uur aan het ontbijt. Tussen 8:00-8:30 uur zouden we opgehaald worden, dus stonden we om 8:00 uur te wachten. Vandaag moeten we een uur in de bus (we waren met een groep) zitten naar Khao Sok National Park. We nemen de boot naar de drijvende huisjes op het water, het Chiaw Lan Lake. Het meer is 165 km2 groot en bestaat sinds 1982 de dam is aangelegd. Daar zouden we de dag doorbrengen en beginnen met een frisse duik. Daarna zouden we gaan hiken in de jungle. Maar dan nu ook met regen. We hadden er als nog zin in, omdat we op het water konden kanoën en zwemmen. Een beetje regen zou niet uitmaken. In de bus zagen we dat het buiten flink door regende en we hoopten dat het wel iets minder zou zijn als we op het water waren. Gelukkig regende het niet meer zo hard toen we uitstapten bij het National Park. We kregen poncho's en gingen nog even plassen. Het was super druk en we waren zeker niet de enige. Ik wilde mijn poncho even uit doen, zodat het wat makkelijker zou zijn. Er stond een hele rij en mam trok die poncho snel over mijn hoofd, waardoor één van mijn oorbellen uit valt. Alleen het achterkantje bleef zitten. En je raadt het al; nooit meer terug gevonden :(         Wel een goede reden om nieuwe oorbellen te kopen ;). Er was ook geen WC papier dus ik zag eigenlijk geen kans om te gaan en we liepen weer terug naar de bus, waar onze gids druk aan het vertellen was dat we eerst gingen lopen in plaats van zwemmen en kanoën enzo. (Wij hadden dus onze zwemspullen al aan). Nou ja, eerst in de boot MET die poncho's (en voor mij met één oorbel). De wolken lagen in de bergen, waardoor het heel mysterieus was. Super mooi en gaaf. Ook zijn we langs "The Tree Brothers" gevaren. Die stonden er goed bij, mij wij leken meer een paar plastic zakjes. Voor de rest was het wel top. We hebben nog kleine aapjes en neushoornvogels.

Foto vanuit de boot:

The Three Brothers                                 

We zaten bijna een uur in het bootje en stapte uit bij een kleine waterval maar. Het was gelukkig al een beetje droger, maar alles was zo modderig als wat. Zeg maar zo dat je, als je niet uitkijkt, zo uitglijdt. Je mocht niet alles vast pakken om jezelf te helpen met niet uitglijden, want er waren ook planten dat als je die vast pakt dat je dan jeuk krijgt.. Na de wandeling van ongeveer 30 minuten, stapten we weer in de boot en binnen een kwartiertje waren we bij de drijvende huisjes. Eerst een lunch, en daarna probeerden Niek en ik zo snel mogelijk een kano te claimen. Er was een kano, maar er waren te weinig peddels.. Na onze kano tocht, stapten papa en mama in de kano en sprongen Niek en ik in het water. Alles moest met een zwemvest aan, want het was ook gewoon super diep. Er lag een stam in het water waar je vanaf kon springen. Ook waren er op een vlot ernaast een soort totempalen waar je op kon klimmen en dan zo er vanaf kan springen. Het waren er 2, 1 aan de ene kant en de andere aan de andere kant. Dus het gaat heen en weer. Eigenlijk super gevaarlijk, maar toch moesten we het proberen. Bij mij ging het niet heel soepel, maar het lukte. Een keer ging Niek aan de ene kant en ik aan de andere. Opzich ging dat, maar ik was een stukje hoger. Was wel een beetje eng. Daarna hebben we het nog een keer gedaan, alleen ik was nog maar op de helft om op Niek te wachten en Niek was toch nog iets zwaarder, waardoor die helemaal zijn kan op kiepte. Niek stond dus horizontaal, maar ik verticaal! (Waarschijnlijk nog wel verder dan verticaal..) Ik klampte me dus snel vast aan de paal, zodat ik niet naar achter kon vallen.. Ik zei dat hij het liefst zo snel mogelijk er af moest springen, met de hoop dat de paal niet te snel zou dalen. Dit ging echt maar NET goed... Na het zwemmen en kanoën zaten we weer MET een poncho aan in de boot. Het was weer een beetje aan het miezeren. 's Avonds in het hotel gegeten, omdat het lekker dichtbij is en het regende nog steeds een beetje. Nu lekker slapen en tot morgen!

-Fien-